2 Samuel 4

Eens riep de vrouw van een der profetenzonen Eliseus, en zei: Uw dienaar, mijn man, is gestorven; gij weet, dat uw dienaar godvrezend was. En nu komt een schuldeiser mijn twee jongens halen, om er slaven van te maken.

Toen Isboset, de zoon van Saul, vernam dat Abner in Hebron vermoord was, ontzonk hem de moed en de schrik sloeg heel Israël om het hart

Eliseus sprak tot haar: Wat kan ik voor u doen? Zeg mij eens: Wat hebt ge in huis?

De zoon van Saul had twee bendeleiders in zijn dienst; de een heette Baana, de ander Rekab. Het waren zonen van Rimmon de Beerotiet, die behoorde bij de Benjaminieten. Beerot wordt namelijk ook bij Benjamin gerekend,

Toen sprak hij: Ga bij al uw buren lege vaten vragen, maar vooral niet te weinig.

omdat de Beerotieten naar Gittaim gevlucht zijn en daar tot op heden als vreemdelingen verblijven.

Dan moet ge naar huis gaan, en de deur achter u en uw jongens sluiten. Giet dan olie in al die vaten, en zet de volle op zij.

Sauls zoon Jonatan had een zoon met ongelukkige voeten. Toen uit Jizreël de tijding kwam over Saul en Jonathan - de jongen was toen vijf jaar - had zijn verzorgster hem opgenomen om te vluchten; in haar haast had ze hem laten vallen en zo was hij kreupel geworden. Hij heette Mefiboset.

Nadat ze van hem was weggegaan, sloot ze de deur achter zich en haar jongens, en terwijl dezen de vaten aanreikten, bleef zij ze maar vol gieten.

De zonen van Rimmon de Beerotiet, Rekab en Baana, begaven zich op weg en bereikten op het heetst van de dag het huis van Isboset, terwijl deze zijn middagslaap deed.

Toen de vaten vol waren, zei ze tot haar zoon: Geef me nog een ander vat. Maar hij antwoordde haar: Er is geen meer. En nu hield de olie op met vloeien.

Zij wisten als graandragers het huis binnen te dringen, staken hem in de buik en maakten zich uit de voeten, Rekab en zijn broer Baana.

Ze ging het aan den godsman vertellen, en deze sprak: Ga de olie verkopen en uw schuld betalen; van het overschot kunt ge met uw zonen leven.

Ze drongen het huis binnen, terwijl Isboset in zijn slaapkamer op bed lag, en staken hem dood. Ze sloegen zijn hoofd af, namen het mee en liepen over de weg door de Araba, heel de nacht door.

Toen Eliseus op zekere dag te Sjoenem kwam, werd hij daar door een voorname vrouw aan tafel genodigd. En wanneer hij in het vervolg daar voorbijkwam, ging hij er altijd heen, om te eten.

Ze brachten het hoofd van Isboset bij David in Hebron en zeiden tot de koning: `Hier is het hoofd van Isboset, de zoon van Saul, uw vijand die u naar het leven stond. Heden heeft Jahwe u, mijn heer en koning, op Saul en zijn nageslacht gewroken.'

Daarom zei de vrouw tot haar man: Zie eens; ik heb gemerkt, dat de gast, die altijd bij ons komt, een heilige godsman is.

Maar David gaf Rekab en zijn broer Baana, de zonen van Rimmon de Beerotiet, ten antwoord: `Zowaar Jahwe leeft, die mij bevrijd heeft uit alle nood:

Laat ons boven een klein kamertje voor hem inrichten, en er een bed, een tafel, een stoel en een lamp neerzetten; dan kan hij daar zijn intrek nemen, wanneer hij bij ons komt.

de man die mij in Siklag kwam melden dat Saul dood was en meende een goede tijding te brengen heb ik, in plaats van hem bodeloon te geven, gegrepen en gedood.

Toen Eliseus dus op zekere dag weer aankwam, kon hij de bovenkamer betrekken en ging er rusten.

En nu hebben jullie, booswichten, een onschuldig man in zijn eigen huis op zijn bed vermoord! Hoeveel te meer moet ik nu zijn bloed aan jullie opeisen en jullie van de aarde wegvagen?'

Daarna beval hij zijn dienaar Gechazi: Roep de Sjoenamietische. Hij riep haar, en ze kwam bij hem.

Op een bevel van David werden ze toen door de dienaren gedood. Ze hakten hun de handen en voeten af en hingen ze op bij de rivier in Hebron. Het hoofd van Isboset legden ze in het graf van Abner te Hebron.

Te voren had Eliseüs al tot Gechazi gezegd, haar te vragen: Ge hebt nu zo uitstekend voor ons gezorgd; wat kunnen wij nu voor u doen? Misschien een goed woordje bij den

Niet beschikbaar in deze vertaling

Hierop had hij aan Gechazi gevraagd: Maar kunnen we dan helemaal niets voor haar doen?

Niet beschikbaar in deze vertaling

Toen had Eliseüs gezegd: Roep haar. Zo was Gechazi haar gaan roepen, en nu stond ze aan de deur.

Niet beschikbaar in deze vertaling

En Eliseus sprak: Het volgend jaar om deze tijd drukt ge een zoon aan uw hart. Ze antwoordde: Neen heer; man Gods, misleid uw dienares toch niet.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Maar de vrouw werd zwanger, en het volgende jaar om dezelfde tijd baarde zij een zoon, zoals Eliseus voorspeld had.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Toen de jongen wat groter geworden was, ging hij eens met zijn vader mee naar de maaiers.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Daar riep hij opeens tot zijn vader: Mijn hoofd, mijn hoofd! Deze zei tot een knecht: Neem hem op, en breng hem bij zijn moeder.

Niet beschikbaar in deze vertaling

De knecht nam hem op, en bracht hem bij zijn moeder. Tot de middag lag hij op haar schoot; toen stierf hij.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Nu ging zij naar boven, legde hem op het bed van den godsman, en deed de deur achter hem toe. Toen liep ze naar buiten,

Niet beschikbaar in deze vertaling

riep haar man en zei: Stuur me een van de knechts met een ezelin; ik wil dadelijk naar den godsman, en kom gauw terug.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Hij zei: Waarom gaat ge nu vandaag naar hem toe? Het is toch geen nieuwe maan of sabbat.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Ze zadelde de ezelin, en beval den knecht: Drijf ze maar gedurig aan en houd nergens stil, tenzij ik het u zeg.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Zo ging ze op weg, en begaf zich naar den godsman op de berg Karmel. Toen de godsman haar in de verte zag aankomen, zei hij tot zijn dienaar Gechazi: Daar is die Sjoenamietische.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Ga haar tegemoet, en vraag haar, hoe het gaat met haarzelf, haar man en haar kind. Zij antwoordde: Goed.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Maar toen ze bij den godsman op de berg was gekomen, omklemde ze zijn voeten. Gechazi trachtte haar weg te duwen, maar de godsman sprak: Laat haar begaan, want ze is diep bedroefd; Jahweh houdt het voor mij verborgen, en heeft het mij niet geopenbaard.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Nu sprak zij: Heer, heb ik u soms om een zoon gevraagd? Heb ik u niet gezegd: Misleid

Niet beschikbaar in deze vertaling

Toen beval hij Gechazi: Omgord uw lenden, neem mijn staf in de hand, en ga hem op den jongen leggen; en als ge iemand ontmoet, groet hem niet, en wanneer men u groet, antwoord dan niet.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Maar de moeder van den jongen zei: Zo waar Jahweh leeft en bij uw leven; ik verlaat u niet. Toen stond hij zelf op, en ging met haar mee.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Gechazi, die hun vooruit was gegaan, legde de staf op den knaap; maar deze gaf geen geluid of teken van leven. Daarom keerde hij terug. En toen hij Eliseus tegenkwam, zei hij hem: De jongen is niet ontwaakt.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Nu trad Eliseus het huis binnen, en zag den jongen dood op zijn bed liggen.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Hij ging de kamer in, deed de deur achter hen beiden toe, en bad tot Jahweh.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Daarna strekte hij zich uit op het kind, en legde de mond op zijn mond, de ogen op zijn ogen, en de handen op zijn handen. Zo bleef hij op hem uitgestrekt, totdat het lichaam van het kind warm was geworden.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Toen liep hij eenmaal in huis op en neer, ging weer naar boven, en strekte zich nogmaals op hem uit. Nu begon de jongen te niezen, tot zeven maal toe, en eindelijk deed hij zijn ogen open.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Eliseus riep Gechazi en sprak: Roep de Sjoenamietische. Hij riep haar, en ze kwam. En Eliseus zeide tot haar: Hier hebt ge uw zoon.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Ze liep naar hem toe, zonk neer aan zijn voeten, en boog zich diep ter aarde; daarna nam ze haar kind op en ging heen.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Terwijl er in het land hongersnood heerste, kwam Eliseus weer eens naar Gilgal. En toen de profetenzonen bij hem zaten, beval hij zijn dienaar: Zet de grote pot op, en kook wat moes voor de profetenzonen.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Daarom ging er iemand het veld in, om groenten te zoeken. Hij vond een slingerplant op het veld, en plukte daarvan wilde komkommers, zijn mantel vol. Thuis gekomen, sneed hij ze in de pot met moes; want hij kende ze niet.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Nu schepte men voor de mannen op; maar nauwelijks waren ze van de moes aan het eten, of ze schreeuwden het uit: Man Gods, de dood is in de pot! En ze durfden er niet meer van eten.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Maar Eliseus sprak: Haal wat meel! Dit wierp hij in de pot, en sprak: Schep nu op voor het volk, en laat ze er rustig van eten. En werkelijk, er was niets schadelijks meer in de pot.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Eens kwam er iemand uit Báal-Sjalisja, die voor den godsman twintig gerstebroden als eerstelingenbrood en een zak vers koren had meegebracht. Eliseus beval: Geef het aan het volk te eten.

Niet beschikbaar in deze vertaling

Zijn dienaar antwoordde: Hoe kan ik dit nu aan honderd man voorzetten? Maar Eliseus

Niet beschikbaar in deze vertaling

Nu zette hij het hun voor; en toen ze gegeten hadden, hielden ze nog over, zoals Jahweh gezegd had.

Niet beschikbaar in deze vertaling